[letterlijk: macht der drievuldigheid], eigenlijk: Tafari Makonnen, keizer van ETHIOPIË (1930-74), *23.7.1892 Edjersso (prov. Harar), ♱27. 8.1975 bij Addis Abeba; zoon van Ras Makonnen, raadsman en familielid van keizer Menelik II.
Haile Selassie werd in 1908 gouverneur van de prov. Sidamo. In 1916 werd hij tijdens de regering van zijn tante, keizerin Zauditu (Judith), als erfgenaam van de troon aangewezen. In 1923 meldde hij Ethiopië aan als lid van de Volkenbond en in 1924 wist hij de afschaffing van de slavernij in Ethiopië te bewerkstelligen. In 1928 werd hij tot koning geproclameerd en op 22.11.1930 werd hij geïnstalleerd als Negusa Negast (keizer). Haile Selassie voerde een zeer gematigde hervormingspolitiek.
In 1936 vielen Italiaanse troepen onder Mussolini Ethiopië binnen en veroverden het. In 194l’kon Haile Selassie echter terugkeren, nadat Britse strijdkrachten de Italianen hadden verslagen. In de loop van zijn regering kreeg zijn moderniseringspolitiek steeds minder elan. Haile Selassie behoorde tot de initiatiefnemers voor de oprichting van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid. Hij trad herhaalde malen op als bemiddelaar in conflicten tussen Afrikaanse staten. In sept. 1974 werd hij, nadat een legeropstand steun had gekregen van studenten en bevolking, af gezet. →Ethiopië, GESCHIEDENIS. Werk: Autobiography 1892-1937 (Eng. vert. 1976).LITT. C.Sandford, Ethiopia and Haile Selassie (1946); L.O.Mosley, Haile Selassie (1964).