(1905—57), *3.8.1872 Charlottenlund, ♱21.9.1957 Oslo; oorspronkelijk prins Karel van Denemarken, als zoon van de Deense koning Frederik vin. Toen Noorwegen zich in 1905 van Zweden losmaakte, werd Haakon in een Noors volksreferendum en in het Noorse parlement met grote meerderheid tot koning gekozen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog ijverde hij met de Deense en Zweedse koningen voor de neutraliteit van de Scandinavische landen. In 1940 weigerde hij de nationaal socialist Quisling tot premier te benoemen. Hij week met de Noorse regering uit naar Engeland en stimuleerde van daaruit het verzet. Haakon werd opgevolgd door Olaf v.LiTT. M.Michael, King Haakon VII (1958).
