[→Lat. gutta, druppel], v./m. druppeling, het ontstaan van waterdruppels langs de bladranden van diverse kruidachtige gewassen.
(e) Guttatie treedt op wanneer bij lage temperatuur en bij met waterdamp verzadigde lucht de verdamping aan het bladoppervlak gering is zodat het wateroverschot door de wortels (→worteldruk), via de waterporiën of →hydathoden aan de bladranden en op de bladtanden naar buiten wordt geperst. Het is ‘s nachts en in de vroege morgen waar te nemen. De naar buiten tredende vloeistof bevat zeer geringe hoeveelheden anorganische stoffen in oplossing, die achterblijven wanneer de druppels verdampen. Dientengevolge vindt men op die plaatsen dikwijls later een dunne, witte aanslag. Bij Saxifraga bestaat die uit calciumcarbonaat, bij Tamarix uit keukenzout.
