Andreas (gelatiniseerde vorm van Greif), Duits dichter, *11 oktober 1616 te Glogau, ♱16 juli 1664 te Glogau. Gryphius studeerde in Leiden, bereisde o.a. Frankrijk en Italië en werd in 1650 syndicus (stadsjurist) te Glogau. Hij was een van de voornaamste vertegenwoordigers van de Duitse baroklitteratuur en schreef sombere lyriek en treurspelen die sterk door Seneca en Vondel zijn beïnvloed. Werken: poëzie: ● Sonnund Feyrtages-Sonnette (1639), ● Kirchhofs-Gedanken (1656), ● Kirchen und geistliche Lieder (1660); toneel: ● Leo Armenius (1650), ● Carolus Stuardus (1657), ● Cardenio und Celinde (1657), ● Der sterbende Papinianus (1659). LITT.
M.Szyrocki, Der junge Gryphius (1959); W. Flemming, A.Gryphius (1965); P.Schütt, Die Dramen des A.Gryphius (1971); H.Bekker, A.Gryphius, poet between epochs (1973).
