Jean, Frans schrijver, *21.12.1912 Parijs. Grosjean maakte grote reizen, m.n. naar het Midden-Oosten en was van 1939—50 priester.
In 1950 brak hij met de Rooms-Katholieke Kerk. Zijn werk wordt sterk bepaald door de invloed van de bijbel en van de dichters A.Rimbaud en P.Claudel. Grosjean schrijft mystiek-religieuze poëzie, in klassieke vorm, vol levenswarmte en kleur. Werken: Terredu temps (1946), Hypostases (1950), Le livre du juste (1952), Fils de l’homme (1954), Majestés et passants (1956), Austrasie (1960), Apocalypse (1962), Hiver (1965), Élégies (1967), La gloire (1969).
