v. (-culturen, -cultures), een vorm van plantenteelt zonder aarde.
(e) Bij een grindcultuur staan de planten in bakken of goten gevuld met grind. Op regelmatige tijden wordt hierdoor gedurende een korte periode een waterstroom gepompt waarin de door de plant benodigde voedingsstoffen zijn opgelost. De mate van bevloeiing en de samenstelling van de oplossing kan men regelen naar de weersomstandigheden en de behoeften van het gewas. Voordelen van deze kweekmethoden zijn: arbeidsbesparing en betere beheersing der groeiomstandigheden. Daartegenover staan de hoge investeringskosten en het risico van het maken van fouten, waarop de plant zeer snel reageert. Beide zijn er oorzaak van dat de grindcultuur in de praktijk nog slechts op zeer beperkte schaal in de wereld wordt toegepast.
Voor onderzoekdoeleinden is de methode zeer geschikt. In Nederland betekent de onzuiverheid, m.n. het hoge zoutgehalte, van het voor gieten gebruikte oppervlaktewater een duidelijke rem voor de toepassing. Naast de grindcultuur komt het telen in andere kunstmatige media sterk in de belangstelling, m.n. op Guernsey en in Scandinavië.
