m. (-s), werknemer die zijn dagelijkse werkzaamheden niet verricht in het land waarin hij woont, maar in een naburig land, en die in de regel dagelijks naar huis terugkeert.
(e) De bijzondere positie van de grensarbeider vereist speciale sociale voorzieningen, die voor de lid-staten van de EG zijn getroffen bij Verordening 36/63. Deze voorzieningen hebben in Nederland m.n. betrekking op de kortlopende uitkeringen (Ziektewet en Werkloosheidswet) alsmede op de verstrekkingen in natura krachtens de Ziekenfondswet. De algemene stelregel is dat als de buitenlandse grensarbeider werknemer is in de zin van de werknemersverzekeringen, hij dan normaal sociaal verzekerd is. Hij valt tevens onder de Volksverzekeringen. Is de in Nederland wonende grensarbeider verzekerd in het land waar hij werkt, dan zijn de werknemersverzekeringen op hem niet van toepassing. →gastarbeider, →-pendel.
Voor de Belg. grensarbeider geldt dezelfde regeling en wordt de materiële en sociale toestand alsook de hem toegekende vergoeding om de loonderving te compenseren, die voortvloeit uit de schommelingen van de wisselkoers tussen de Belg. munt en die van de aangrenzende staat vooreerst geregeld door middel van internationale akkoorden, o.m. gesloten tussen België en Frankrijk op 8.1.1949, tussen België en de BRD op 18.1.1952en 11.4.1967, tussen België en Luxemburg op 16.11.1959, alsook door talrijke KB’s, o.m dat van 29.10.1976.
