[Sp., het grote jachtgebied], vlakte in Zuid-Amerika, tussen de Andes en de Parand, ca. 800000 km2. Staatkundig behoort El Gran Chaco tot Bolivia, Paraguay en Argentinië (ongeveer de helft).
El Gran Chaco bestaat m.n. uit grote vlakten, savannen en weiden. De zomers zijn zeer heet (tot 45 °C), de winters zijn zacht en betrekkelijk droog. De regenval is het zwaarst in het oosten (1000 mm) en neemt naar het westen af (400 mm). Het noordelijke deel bevat aardolie. Het subandiene deel laat landbouw toe. De begroeiing bestaat in de droge delen uit scrub en in de vochtiger streken uit palmbossen.
De daar rondzwervende Indianenstammen leven van de jacht. In het deel dat aan Paraguay behoort, is de bodem sterk zouthoudend . Op diverse plaatsen heeft men hier galerijbossen. Tucuman en Salta (Argentinië) zijn veeteeltcentra voor de westelijke Gran Chaco. Sinds eind 19e eeuw is de teelt van suikerriet en katoen snel opgekomen. Het hele gebied is dun bevolkt.
