[Russ., bitter], Maksim, eigenlijk: Aleksej Maksimovitsj Pesjkov, Russisch schrijver, *28.3. 1868 Nizjni Novgorod, tl8.6.1936 Moskou. Gorki’s jeugd was hard en bitter (vandaar zijn pseud.).
Hij kreeg bijna geen schoolopleiding, maar wist zichzelf te ontwikkelen. Om te kunnen leven moest hij van alles aanpakken; zo zwierf hij door Rusland en ontmoette velerlei mensen, waaronder de allerarmsten, die hij later uitbeeldde in zijn werk. De armoede waarin hijzelf aanvankelijk verkeerde en die hij ook bij anderen had gezien en het lezen van revolutionaire lectuur overtuigden hem van de noodzaak van een revolutie; in zijn werk klinkt het protest tegen het maatschappelijk onrecht door. In de tijd dat het symbolisme in de Russische litteratuur op de voorgrond trad, sloot Gorki’s werk aan bij de realistische traditie, maar ook paste zijn optimistisch geloof in de mens in de kunstopvatting van de bolsjewisten. Zo vormde zijn werk een brug tussen de vooren narevolutionaire litteratuur. Na de Oktoberrevolutie vertoefde Gorki lange tijd in het buitenland.
In 1928 keerde hij voorgoed naar Rusland terug. Door zijn revolutionaire verleden, zijn proletarische afkomst en zijn vriendschap met Lenin was hij een voorbeeld voor de narevolutionaire schrijvers. Werken: Makar Tsjoedra (1892), De oude vrouw Izergilj (1894), Het lied van de stormvogel (1901), Foma Gordejev (1901), De moeder (1907), Het leven van Matvej Kozjemjakin (1911), Kinderjaren (1913), Onder de mensen (1915), Mijn universiteiten (1923), De onderneming der Artamanovs (1925), Het leven van Klim Samgin (4 dln. 192736). Uitgaven: Verz. werken (30 dln. 1946-56; Russ.); Ges. Werke (17 dln. 1926-31; Du.); Ges.Werke in Einzelausg. (28 dln. 1952-62; Du.). litt. K.F.Proost, M.Gorki (1952); R.Hare, M.
Gorki (1962); F.Mierau, M.Gorki (1966); F.M. Borras, M.Gorki, the writer (1967).
