[➝Gr., zaadvloed], v., druiper, een geslachtsziekte veroorzaakt door infectie met Neisseria gonorrhoeae.
(e) Gonorroe is een etterige ontsteking van slijmvliezen, m.n. van de geslachtsorganen, urineblaas, oogslijmvliezen. Besmetting heeft o.a. door geslachtsverkeer plaats, maar er zijn ook andere mogelijkheden, b.v. infectie van de bindvliezen van het oog van een pasgeborene, wanneer de moeder ten tijde van de geboorte gonorroe heeft. De incubatietijd is meestal 2—3 dagen.
Bij de man begint gonorroe meestal met ontsteking van het voorste deel van het urinekanaal, waarbij het urineren pijnlijk wordt en witgele tot groenachtige etter wordt afgescheiden. De infectie kan zich uitbreiden naar het achterste deel van het urinekanaal. Soms vindt men tevens gezwollen, pijnlijke, ontstoken lymfknopen in de liezen. Ook de voorstanderklier kan ontstoken raken. In enkele gevallen breidt de ontsteking zich langs de zaadstrengen naar de bijballen uit. Deze zijn dan gezwollen en zeer pijnlijk. Er kan afsluiting van de zaadkanaaltjes ontstaan en zodoende steriliteit.
Bij de vrouw ontstaat er evenals bij de man in het begin een ontsteking van het urinekanaal, maar dit geeft meestal weinig verschijnselen. Bij zeer jonge meisjes kan ook een ontsteking van de schede voorkomen, bij volwassen vrouwen is het epitheel dikker geworden en voor Neisseria ondoordringbaar. Op elke leeftijd kan het slijmvlies van de baarmoederhals worden aangetast. Indien een uitbreiding naar boven plaats heeft, worden eerst de baarmoeder en daarna, wat belangrijker is, één of beide eileiders besmet. Dit kan verkleving, afsluiting en onvruchtbaarheid tot gevolg hebben.
Door de gonokokken bevattende etterafscheiding kan gemakkelijk het slijmvlies van de endeldarm besmet worden. Als zeldzame complicatie kent men o.a. nog gewrichtsontstekingen, peesontstekingen en oogbeschadigingen. Gezien de grote resistentie van Neisseria tegen penicilline bestaat de therapie meestal uit het gebruik van combinatiepreparaten.
