Deens schrijver, *26.10. 1819 Vordingborg, ♱ 15.8.1887 Frederiksberg. Goldschmidt groeide op in een orthodox-joods milieu, maar onderging al spoedig de invloed van het liberalisme.
In 1840 stichtte hij het satirische politieke en litteraire Kopenhaagse weekblad Corsaren, maar in 1846, na een heftig debat met de in feite door hem bewonderde filosoof S.Kierkegaard, verkocht hij het. Van 1847-59 oefende hij als redacteur van het tijdschrift Nord og Syd grote invloed uit op het politieke, sociale en geestelijke leven van zijn tijd. Na 1860 wijdde hij zich uitsluitend aan de letterkunde en schreef zijn belangrijkste werken, gekenmerkt door een prachtige stijl en een genuanceerd psychologisch inzicht. Hij waardeerde zowel zijn Deense als joodse achtergrond en was de eerste Deense schrijver die joodse milieus schilderde. Werken: romans: En Jøde (1845; Eng. vert. 1852), Hjemløs (1857; Eng. vert. 3 dln. 1861), Ravnen (1867; De raaf); novellen: Fortœllinger af Adolph Meyer (1846), Fortœllinger ogskildringer (3 dln. 1863-65), Smaa fortœllinger (2 dln. 1868—69), Avrohmche nattergal (1871), Fortœllinger og virkelighedsbilleder (3 dln. 1877—83); autobiografie: Livs-erindringer og resultater (2 dln. 1877). Uitgaven: Poetiske skrifter (8 dln. 1896-98); Udvalgte skrifter (6 dln. 1908 — 16). litt.
H.Kyrre, M.Goldschmidt (2 dln. 1919); P. V.Rubow, Goldschmidt og Kierkegaard (1952); M. Brondsted, Goldschmidts fortællekunst (1967).
