o. (-ken), 1. vlak waarover of waarlangs iets glijdt of glijden kan (e); 2. (geologie) vlak waarlangs een afglijding heeft plaatsgehad.
(e) Een glijvlak is het vlak waarlangs twee kristaldelen bij vervorming over elkaar schuiven zonder dat de samenhang van het kristal verloren gaat noch het rooster verandert. De glijvlakken zijn meestal dichtgestapelde vlakken in de structuur. Het glijvlak van een ➝dislocatie is ondubbelzinnig bepaald voor een randdislocatie, maar niet voor een schroefdislocatie.
