Frans scheikundige, *21.8.1816 Straatsburg, ♱19.8.1856 Straatsburg. Gerhardt was van 1844-48 hoogleraar te Montpellier, in 1855 te Straatsburg.
Hij is vooral bekend geworden om zijn nieuwere typentheorie (1856), een unitarische theorie die lijnrecht stond tegenover de dualistische theorie van J.J.➝Berzelius. Hiermee oefende hij grote invloed uit op de ontwikkeling van de theoretische organische chemie. Te zamen met A.➝Laurent kan hij worden beschouwd als een van de grondleggers van de systematiek van de organische scheikunde. Werken: Précis de chimie organique (2 dln. 1844—45), Introduction à l’étude de la chimie par le système unitaire (1848), Traité de chimie organique (4 dln. 1853—56). litt. E.Grimaux en C.Gerhardt, C.Gerhardt, sa vie, son oeuvre, sa correspondance (1900).
