Frangois, Frans rechtsgeleerde, *17.12.1861 Baccarat, ♱16.12.1959 Nancy. Gény was hoogleraar te Algiers, Dijon en Nancy.
In zijn eerste grote werk, Méthode d’interprétation, rekende hij af met de door de ‘École de l’exégèse’ uitgedachte constructies en ontwikkelde hij zijn eigen interpretatiemethode, de ‘libre recherche scientifique’, die neerkomt op de vrijheid voor de rechter om, waar wettekst of gewoonterecht hem voor het te berechten geval geen uitsluitsel aan de hand doen, te beslissen naar de regel die hij zelf zou opstellen indien hij wetgever was. Gény was sterk privaatrechtelijk georiënteerd (in tegenstelling tot Hariou) en werkte mee aan de totstandkoming van het Poolse burgerlijk wetboek en beïnvloedde het Zwitserse verbintenissenrecht. Werken: Méthode d’interprétation et sources en droit privé positif (1899; 2e dr. 1912, vert. in Sp. en Eng.), Science et technique en droit privé positif (4 dln. 1919-24). litt. R.L.Drilsma, De woorden der wet of de wil van de wetgever, proeve ener bijdr. tot de leer der rechtsuitlegging uitgaande van de beschouwingen van R.Saleillers en F.Gény (diss. 1948).
