o. (’s, -ta), term in de psychoanalytische theorie voor de bruuske verstoring van het ongestoorde bestaan in de baarmoeder die iedere geboorte zou betekenen.
(e) De Oostenrijkse psychoanalyticus Otto Rank (*1884, †1939), leerling van S.Freud, publiceerde in 1924 de theorie van het geboortetrauma, waarin hij angst in het algemeen verklaart uit de herbeleving van de geboorte, die door het kind ervaren zou zijn als een wrede, bruuske verstoring van het geluksbestaan in de baarmoeder. Rank spreekt van de oerangst der geboorte en ziet het →castratiecomplex als uitloper van de angst bij de scheiding van de moeder. Freud heeft deze theorie nooit willen accepteren, omdat het kind bij de geboorte nog niet over een functionerend Ik beschikt, waarbij inprenting en geheugen ontwikkeld zijn. Van herbeleving kan dan geen sprake zijn. Toch kan gezegd worden dat de geboorte, behalve een biologisch gebeuren, een betekenisvolle psychologische ingreep in de twee-eenheid moeder en kind is.
