v./m. (-n, -s), de akte of verklaring die door de ambtenaar van de burgerlijke stand of een ander daartoe bevoegd persoon (m.n. in den vreemde: consulaire ambtenaren) is opgemaakt, ten einde als wettig bewijs te dienen van iemands geboorte.
(e) In Nederland staan in de geboorteakte jaar, dag en zo mogelijk uur van de geboorte, het geslacht van het kind en de aan hem gegeven voornamen, de voornamen en namen van de ouders of de moeder, zo deze ongehuwd is, en zo mogelijk hun beroep. Het is niet verplicht een doodgeboren kind aan te geven. Wanneer de staat van het kind wordt gewijzigd, b.v. door wettiging van een natuurlijk kind, door adoptie of door herroeping van een adoptie, wordt deze wijziging door de ambtenaar bij kantmelding ingeschreven, dus bij de geboorteakte gevoegd. Van de geboorteakte kan op verzoek een uittreksel worden gegeven. Sinds 1.1.1970 is dit een beredeneerd uittreksel (in verkorte vorm).
In België moet de geboorteakte vermelden: de vaststelling van de geboorte door de ambtenaar van de burgerlijke stand; dag, uur en plaats van de geboorte; de identiteit van het kind (geslacht, voornamen); namen, voornamen, beroep en woonplaats van de vader en de moeder; namen, voornamen, beroep en woonplaats der getuigen (art. 34 en 57 BW).
Er zijn eveneens bijzondere voorschriften bij geboorte tijdens zeeof luchtreis. Een doodgeboren kind (na 180 dagen dracht geboren) moet als levenloos worden aangegeven en wordt in de registers van overlijden ingeschreven. Geldt de geboorteakte een uit overspelige of bloedschennige gemeenschap geboren kind, dan mag deze overspelige of bloedschennige afstamming in de akte niet vermeld worden (→bloedschande); melding van dergelijke afstamming zou de procureur des konings er toe nopen ambtshalve de verbetering van de akte van de rechtbank te vorderen. Ingeval het een natuurlijk kind zonder meer betreft en vader en moeder het erkennen, dan moeten hun namen vermeld worden. Bij gebrek aan erkenning bevat de geboorteakte alleen de naam van de moeder al maakt die vermelding evenwel geen bewijs uit van de afstamming van het kind langs moederszijde, echter wel een begin van schriftelijk bewijs waardoor gerechtelijke erkenning van het kind vergemakkelijkt wordt.
