[Sanskr., gezang], m. (-’s), cultische zangstrofe uit de ➝Avesta en in de Sanskrietlitteratuur (b.v. in de Jakatas, die over Boeddha’s vroegere existenties vertellen).
(e) Meestal komen de gatha’s in het midden of aan het eind van een prozatekst voor om daarvan het wezen (vaak de moraal) op kernachtige wijze samen te vatten.
LITT. P.Horsch, Die vedische Gathaund Slokalitteratur (1966).
