Frans treurspeldichter, *1544 La Ferté-Bernard, ♱20.9.1590 Le Mans. Garnier was een volgeling van de school van de ➝Pléiade, die de Franse litteratuur in de renaissance heeft vernieuwd door de genres van de klassieke oudheid in ere te herstellen.
Zijn stukken munten uit door lyrische schoonheid, speciaal in de koren. De inhoud is voornamelijk pathetisch, de dramatische spanning van de 17e-eeuwse Franse tragedie ontbreekt; vandaar dat zijn werk nog zelden gespeeld wordt. Werken: Porde (1568), Hippolyte (1573), Cornélie (1574), La Troade (1580), Marc-Antoine (1580), Antigone (1580), Bradamante (1582; blijspel), Les Juives (1583). Uitgave: Oeuvres complètes, doorR. Lebègue (2 dln. 1952).litt. M.Mouflard, R.Garnier (3 dln. 1957-64); G.Jondorf, R.Garnier and the themes of political tragedy (1969).
