v., sterrenkunde, gebaseerd op de door hemellichamen uitgezonden gammastraling.
(e) De gamma-astronomie houdt zich bezig met gammastraling die ontstaat uit radioactief verval van kernen en door interactie van kosmische straling met interstellair gas, magneetvelden of fotonen. De straling is zeer zwak, ca. 1 foton/cm2 per dag en kan slechts worden waargenomen met behulp van satellieten. Sommige pulsars zenden gammastraling uit. De straling uit de Melkweg (in 1967 aangetoond) wordt voor een deel veroorzaakt door kosmische straling en daarnaast door onbekende hemellichamen, die niet bekend zijn uit de klassieke sterrenkunde of de radioen röntgensterrenkunde.
