m. (-en), (ook: bliksembuis, bliksempijp, holpijp), een onregelmatige buis ontstaan door het inslaan van bliksem in de grond.
(e) Als de bliksem in droge zandgrond slaat, smelt het zand ter plaatse van de inslag. Door de verhitting van de in de grond aanwezige lucht ontstaat een kanaal (een buis); de zandkorreltjes worden samengekit. De lengte van deze buizen varieert, meestal niet meer dan een of twee meter maar in GrootBrittannië heeft men een fulguriet tot 11,3 meter diepte kunnen volgen. De doorsnede varieert van 2 tot 25 mm hoewel tot 40 mm doorsnede bekend zijn. In Nederland en België zijn fulgurieten vrij algemeen te vinden. Door hun broosheid vallen fulgurieten gauw uiteen. In het Natuurhistorisch Museum te Enschede is een ‘bliksembuis’ te zien die ontstond bij Hengelo toen een hoogspanningsleiding met de grond in contact kwam.
