v. (-s), (ook: sinusresponsie), wijze van reageren van een regelsysteem op een sinusvormig ingangssignaal met instelbare frequentie en amplitude.
Als het instelpunt van een regelsysteem waarop frequentieresponsie wordt toegepast, goed gekozen is, zal bij een stabiel lineair systeem het uitgangssignaal (de responsie), na uitsterven van het ingangssignaal, ook sinusvormig zijn met dezelfde hoekfrequentie als de opgedrukte sinus, echter met verschillende amplitude en fase, o.a. afhankelijk van de hoekfrequentie. De inen uitgangssignalen worden vergeleken door de amplitudeverhoudingen en faseverschillen te bepalen en deze resultaten dan in de vorm van bodediagrammen of polaire diagrammen te presenteren.
