Duitse vrijwilligerstroepen die na de Eerste Wereldoorlog (einde 1918, begin 1919) werden gevormd om in het binnenland tegen de communisten te vechten en om aan de oostelijke grenzen de strijd tegen Polen en de Baltische Staten (vooral tegen de bolsjewieken) te voeren. Een groot deel van de Freikorpse was in 1920 betrokken bij de mislukte Kapp-putsch.
De Freikorpse vormden de pioniers van de paramilitaire eenheden als de SA en de Stahlhelm. Het nationaal-socialisme zette in zijn ideologie en organisatie de traditie van de Freikorpse ten dele voort.LITT. R.G.L. Waite, Vanguard of nazism (1952); H. Schulze, Freikorpse und Republik 1918-1920 (1969).
