v. (g. mv.), gebied waarbinnen de zgn. CFA-frank (CFAF) als geldeenheid circuleert.
Voor de uitgifte van CFA-franks (CFA, aanvankelijk afk. van: Colonies Françaises d’Afrique, later: Communauté Financière Africaine) is de frankzone verdeeld in zes gebieden
1. Benin (het vroegere Dahomey), Guinea, Ivoorkust, Mali, Mauretanië, Niger, Senegal en Opper-Volta;
2. Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, Kongo (Brazaville) en Gabon;
3. Kameroen;
4. Malagasië en de Comoren;
5. Réunion;
6. Saint-Pierre en Miquelon. Zij hebben elk een eigen centrale bank dan wel een emissie-instelling, die een afzonderlijke CFAF uitgeven (met uitzondering van Mauretanië dat sinds 1973 de OREGUIYA = 5 CFAF uitgeeft), die slechts in het eigen gebied wettig betaalmiddel is. Alle emittenten houden hun monetaire reserves in Franse frank (FF) aan te Parijs, waarover ook de externe betalingen lopen, de Compte des Opérations van het Franse Ministerie van Financiën. Men heeft het recht van onbeperkte conversie van CFAF in FF (koers 50 CFAF = FF 1), (in Mali is 1 CFAF = FF 0,10), ook sinds de FF ten opzichte van de Amerikaanse dollar fluctueert. De emissie-instellingen hebben de gebruikelijke taak in het kredietwezen, maar verlenen bovendien kredieten aan de private sector, aangezien de gouvernementen voor hun kredieten een beroep kunnen doen op de Franse schatkist.
