[Eng.], o. (-s), geraamte, raamwerk, draagconstructie, voetstuk of gestel.
(e) In de werktuigbouwkunde wordt de term frame vooral gebruikt voor het geraamte van rijwielen en motorrijwielen, dat bestaat uit buis of geperste plaat, of voor het gestel van machines. Door industriële vormgeving poogt men het frame functioneel aan te passen aan de machine, waarbij gelet wordt op een gemakkelijke bediening, eenvoudige montageen demontagemogelijkheden en een zo groot mogelijke veiligheid voor het bedienend personeel. Men onderscheidt gesloten en open frames. Voor machines maakt men veel gebruik van gietijzeren frames, omdat deze in de seriefabricage goedkoper te vervaardigen zijn, terwijl de vereiste vormgeving gemakkelijk in het gietmodel is aan te brengen en de slijtvastheid en demping van eventuele trillingen bij gietijzer groot zijn.
