[Ital., entrepot, Arab. foendoek, magazijn], o. (-’s), in de middeleeuwen de gemeenschappelijke koopmanshuizen van groepen Europese handelaars in de Levant.
De fondaco’s dienden tot gezamenlijk administratiegebouw en stapelplaats voor de kooplieden van een zelfde nationaliteit, wat controle door de inlandse autoriteiten vergemakkelijkte. Het bekendst werd het Fondaco dei Tedeschi te Venetië, het magazijn van de gezamenlijke Duitse handel met deze stad, dat van ca. 1200-1805 heeft gefunctioneerd.
