Friedrich Wilhelm, Duits pedagoog, *2. 6.1869 Berlijn, ✝9.2.1966 Kilchberg (bij Zürich). Foerster was hoogleraar te Zürich (1912), München (1914-20), en sinds 1935 in de VS.
Hij heeft door zijn geschriften grote bekendheid verworven als criticus van de heersende tijdgeest. Naast de intellectuele ontwikkeling vond hij morele vorming een dringende eis. Hij baseerde zich daarbij op recht en verwierp dwangmatige dril. Aanvankelijk trachtte hij de morele vorming op te bouwen onafhankelijk van de godsdienst, maar reeds in zijn Jugendlehre (1904, tientallen herdr.) baseerde hij zich daarbij op het christendom. Foerster bewoog zich ook op het gebied van de seksuele ethiek. Werken: Willensfreiheit und sittliche Verantwortlichkeit (1898), Schule und Charakter (1907), Autorität und Freiheit (1910), Weltpolitik und Weltgewissen (1919), Religion und Charakterbildung (1926).LITT. J.Eykman, F.W.Foerster als zedelijk opvoeder (1924); F.Pöggeler, Die Pädagogik F.W.Foersters (1957).
