Joods priester en geschiedschrijver, *37 Jeruzalem, tbegin 2e eeuw Rome. Flavius Josephus schreef o.a. in het Grieks De bello Iudaico (7 boeken) over de Joodse geschiedenis vanaf de Makkabeeënopstand, en Antiquitates Iudaicae (20 boeken, vanaf de schepping tot 66 n.C.).
Hoewel hij tijdens de opstand tegen Rome belast werd met de verdediging van Galilea, was hij op verzoening met Rome uit en keerde zich tegen het Joodse extremisme. Door de Romeinen in 67 gevangen genomen, wist hij de gunst van keizer Vespasianus te verwerven, ging met hem naar Rome en keerde later met keizer Titus terug, waarbij hij getuige was van de belegering en val van Jeruzalem. In Rome verkreeg hij het burgerrecht; daar ontstonden zijn geschiedwerken. Flavius Josephus was politiek pro-Romeins, maar tegelijk een vurig verdediger van Joodse religie en cultuur. Uitgave: B. Niese (1885— 95; herdr. 1955); Ned. vert, door W.A. Terwoght (1873; herdr. 1974).Litt. H.J. Thackeray, Josephus, the man and the historian (1929); G.A. Williamson, The world of Josephus (1965); H. Schreckenberg, Bibliogr. zu Flavius Josephus (1968).
