Amerikaans schaakgrootmeester, *9.3.1943 Chicago. Reeds op 15-jarige leeftijd behaalde Fischer het kampioenschap van de VS, dat hij tot 1967 prolongeerde, vele malen met een score van 100 %.
In 1962 drong hij door tot het kandidatentoernooi te Willemstad, ter selectie van de uitdager van de wereldkampioen, en werd vierde. Fischer geraakte herhaaldelijk in conflictsituaties. Zo trok hij zich halverwege terug uit het internationale toernooi te Sousse in 1967, toen hij aan de kop stond. In 1970 won Fischer het internationaal toernooi te Palma. In 1971 won hij op overtuigende wijze de kandidatenmatch voor het wereldkampioenschap tegen Taimanov (6-0), Larsen (6—0) en Petrosjan (7y—2y). In 1972 werd Fischer wereldkampioen, door in Reykjavik Boris Spasski te verslaan (12y—8y).
Sindsdien trok hij zich uit het schaakleven terug en deed in 1975 vrijwillig afstand van de wereldtitel. Werk: My 60 memorable games (1969). LITT. H.Kramer en S.H.Postma, Das Schachphanomen R.Fischer (1966); R.G.Wade en K.J. O’Connell, The games of R.J.Fischer (1972); B. Danach, Bobby Fischer vs. the rest of the world (1975).
