(221-179 v.C.), *233, ♱l79 v.C. Filippos was in de politiek onvoorzichtig; maar een bekwaam militair.
Hij verbond zich met Hannibal tegen de Romeinen (215), maar kon de Carthager niet voldoende steunen en sloot in 205 vrede. In 203 begon hij zijn macht uit te breiden langs de kusten van de Egeïsche Zee, vooral ten koste van Egypte. Ditleidde in 200 tot een tweede oorlog met Rome, die in 197 eindigde met Filippos’ nederlaag bij Kynoskefalai. Filippos moest een nadelige vrede sluiten. Daarna steunde hij de Romeinen tegen zijn voormalige bondgenoot Antiochos de Grote van Syrië. Na de Syrische nederlaag begon Filippos met de versterking van Macedonië, dat hij bij zijn dood materieel sterk, maar politiek zwak achterliet. zie Perseus.LITT. F.W.Walbank, Philips v of Macedon (1940).
