Gabriel Claude Jules, Frans politicus, *21.3.1809 Lyon, †19.1.1880 Versailles. Favre werd advocaat te Parijs en trad op de voorgrond als verdediger van politieke delinquenten.
In 1848 werd hij lid van de Constituante. Hij was een fel tegenstander van Napoleon III en werd bekend door in 1858 op te treden als advocaat voor Orsini, die een aanslag op Napoleon in gepleegd had. Van 1858-70 was hij lid van de Kamer van Afgevaardigden. In sept. 1870 werd hij vice-voorzitter en minister van Buitenlandse Zaken in het Comité de Défense Nationale. Favre pleitte tegen een oorlog met Duitsland. Hij voerde onderhandelingen met Bismarck en moest in jan. 1871 de wapenstilstand en de voorlopige vrede sluiten.
Favre was opnieuw minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Thiers (febr.-aug. 1871). Van 1876 tot zijn dood was hij lid van de Senaat. Werken: Rome et la République française (1871), Le gouvernement de la défense nationale (3 dln. 1872-75), Discours parlementaires (4 dln. 1881).
