v., denkbeeldige meerdimensionale ruimte die vooral in de statistische mechanica gebruikt wordt om door middel van één enkel punt de toestand van een mechanisch stelsel volledig aan te geven.
Om het begrip faseruimte te illustreren beschouwt men een gas bestaande uit N atomen. Om de toestand van één atoom te kennen, moet men weten waar het zich bevindt; hiervoor zijn drie coördinaten, x, y en z nodig. Ten tweede moet men richting en grootte van zijn snelheid kennen, waarvoor weer drie getallen, vx, vy en vz nodig zijn. De toestand van één atoom wordt dus volledig aangegeven door zes getallen. De toestand van alle N atomen wordt dus bepaald door 6 N getallen. Men interpreteert de 6 N getallen als coördinaten in een ruimte met 6 N dimensies.
Deze ruimte noemt men de faseruimte. Eén enkel punt van die ruimte (fasepunt) stelt één toestand voor van het systeem van N atomen. Het gedrag van het systeem in de tijd wordt voorgesteld door een baan in de faseruimte.
