in de oudheid eiland voor de kust van Egypte ten westen van Alexandrië, door een kunstmatige dam met de stad verbonden. Op de oostspits stond sedert de regering van Ptolemaios II Filadelfos (ca. 280 v.
C.) een door Sostratos van Knidos gebouwde vuurtoren, die gold als een van de zeven wereldwonderen. De toren was ca. 100 m hoog en bestond uit drie verdiepingen waarvan de onderste vierkant, de middelste achthoekig en de bovenste rond was. Hij is het voorbeeld geweest voor vele latere vuurtorens en ook voor kerktorens. De toren is in de middeleeuwen door aardbevingen verwoest. LITT. H. Thiersch, Pharos. Antike, Islam und Occident (1909).
