[Lat.], v. (-lae), in het oude Rome: vertelling, sage, fabel, drama.
In het algemeen werd met fabula een toneelstuk bedoeld. In deze laatste betekenis werd onderscheid gemaakt tussen fabula palliata (Latijnse bewerking van een Griekse komedie, waarbij de acteurs het Griekse pallium droegen en de handeling in Griekenland speelde), fabula crepidata (tragedie, eveneens op Griekse leest geschoeid), fabula praetexta (Romeins historiespel, waarbij de acteurs de toga praetexta van de hoge magistraten droegen), fabula togata (ook wel tabernaria, Romeinse bewerking van een Griekse komedie, waarbij Romeinse kleding gedragen werd en de handeling in Rome plaatsvond). Het is niet onmogelijk dat de grammatici een scherper onderscheid hebben overgeleverd dan in de praktijk gemaakt werd.
LITT. W.Beare, The Roman stage (1964).
