een in 1884 te Londen opgerichte socialistische vereniging, die een niet-marxistische, in beginsel hervormend en opbouwend socialisme voorstaat, dat langs de weg der ontwikkeling een nieuwe, op gelijkheid en gemeenschapsbewustzijn gegrondveste maatschappij tot stand dient te brengen. De verwerkelijking van het socialisme moest behoedzaam geschieden (vandaar de naam, afgeleid van de Romeinse consul Quintus Fabius Maximus, bijgenaamd Cunctator, de draler).
De Fabian Society, waarvan de voornaamste leden G.B.Shaw, H.G.Wells, Sidney en Beatrice Webb waren, had aanvankelijk geen belangstelling voor de arbeidersbeweging, maar droeg een uitgesproken intellectueel stempel. Haar aanhangers publiceerden hun eerste belangrijke studies in: Fabian essays in socialism (1889). Sedertdien werden hun denkbeelden in talrijke andere publikaties onder de titels van Fabian essays, Fabian news en Fabian tracts uitgegeven. Na 1890 kwamen nauwere contacten tot stand met de socialistische organisatie. De Fabian Society nam ook deel aan de oprichting van de Labour Party in 1900, onder voorbehoud dat deze politieke arbeidersbeweging slechts gezien mocht worden als onderdeel van de socialistische beweging in het algemeen. Het Labour-programma van 1918 werd opgesteld door Sidney Webb. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg de Fabian Society veel nieuwe leden; daarna liep tot in 1956 het ledental terug, waarna het weer geleidelijk toenam.LITT. G.D.H.Cole, British working class politics, 1832-1914 (1941); M.Cole, The story of Fabian socialism (1961; 2e dr. 1963); W.Wolfe, From radicalism to socialism (1975).