v./m. (-s), beding in een overeenkomst waarbij men eigen schadeplichtigheid op grond van wanprestatie of onrechtmatige daad uitsluit.
De exoneratieclausule die betrekking heeft op door eigen opzet of grove schuld veroorzaakte schade wordt in Nederland in het algemeen ontoelaatbaar geacht, dit in tegenstelling tot die met betrekking tot opzet of grove schuld van derden (b.v. ondergeschikten). De exoneratieclausule wordt door o.a. vervoerders, verkopers, fabrikanten en garagehouders in standaardcontracten opgenomen. Dit kan leiden tot ongewenste situaties, in het bijzonder wanneer de betrokkenen een monopolistisch getinte, krachtige economische positie inneemt. Op verschillende terreinen heeft de wetgever dan ook moeten ingrijpen om tot bevredigende regelingen te komen (o.a. in het zeevervoer).
Naar Belg. recht mogen partijen bij contract, behoudens bijzondere wetsbepalingen, rechtmatig overeenkomen dat een van hen of beiden volledig of gedeeltelijk van verantwoordelijkheid om reden van grove tekortkomingen zullen worden vrijgesteld. Nietig is echter ieder beding van vrijstelling van aansprakelijkheid in geval van opzettelijke tekortkoming of bedrog.
