in de rooms-katholieke liturgie het centrale gebed van de mis, uitgesproken of gezongen door de voorganger in dialoog met de gemeente. Het gaat terug op de zegenspreuk (berakah) bij de joodse maaltijd.
De kern van het eucharistisch gebed wordt gevormd door de lofprijzende gedachtenis van Gods heil, dat zichtbaar werd in Jezus, en het gebed om de voortzetting van dit heil. Door het eucharistisch gebed worden brood en wijn geduid als symbolen, die Jezus werkelijk in de gemeente tegenwoordig stellen.Terwijl de kerken van het Oosten vanouds beschikten over een groot aantal teksten, kende de kerk van Rome vanaf de 4e eeuw slechts één eucharistisch gebed, de canon. Sinds het Tweede Vaticaans Concilie (1962-65) gebruikt men weer de term eucharistisch gebed en is het aantal in de Romeinse liturgie uitgebreid tot vier.
LITT. H. Wegman, Goed of niet goed? Het euch. gebed in Nederland (1976).
