[Gr., stadhouder], m. (-en),
1. in de Romeinse tijd vorst in het Midden-Oosten die onder Romeins opperbestuur (zijn) dynastieke rechten behield of kreeg;
2. in het hellenistische Alexandrië titel van de opperrabbijn der joodse gemeente.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: