Belg. historicus, *12.12.1883 Antwerpen, ♱10.2.1963 Leuven. Van der Essen studeerde te Leuven, waar hij vanaf 1912 hoogleraar en van 1930-54 tevens secretaris-generaal van de universiteit was.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij kabinetschef van premier De Broqueville en in 1919 maakte hij deel uit van de Belg. afvaardiging op de Vredesconferentie van Versailles. Hij was lid van de Koninklijke Commissie voor Geschiedenis en sinds 1939 van de Koninklijke Vlaamse Academie van België. Zijn publikaties (ruim 250) hebben vooral betrekking op de middeleeuwse hagiografie, de universiteit te Leuven en de 16e-eeuwse geschiedenis van de Nederlanden. Werken: Étude critique et littéraire sur les Vitae des saints mérovingiens (1907), Correspondance d’Ottavio Frangipani (1924), Alexandre Farnèse, prince de Parme, gouverneur-général des Pays-Bas, 1545—92 (5 dln. 1933—37), L’université de Louvain, 1425— 1940 (1945).
