m. (-s), een loofboom.
De esdoorn, Acer, is een plantengeslacht uit de familie Aceraceae, met 120 soorten in de Oude en Nieuwe wereld verbreid. In de Himalaja groeien esdoornsoorten tot 3300 m boven zee, in Scandinavië tot ten noorden van de poolcirkel. Esdoorns zijn bomen en heesters, met tegenoverstaande bladeren zonder steunbladeren. De bladeren zijn soms ongedeeld, meest handvormig gelobd, ook wel handvormig samengesteld, zelden veervormig samengesteld. De bloemen zitten in aren, trossen, schermen of tuilen. De vrucht is een splitvrucht; elk van de twee delen heeft een vleugel. In Europa en een deel van Klein-Azië zijn inheems de gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus), de Noorse esdoorn (A. platanoïdes) en de Spaanse aak of veld-esdoorn (A. campestre).
De gewone esdoorn is een boom van het Europese middelgebergte, die in Nederland en België van nature niet voorkwam, maar geheel is ingeburgerd. Het blad is handvormig gelobd, de lobben zijn stomp, het blad is donkergroen, aan de onderzijde grijsachtig en heeft vaak ronde, zwarte vlekken van de inktvlekkenzwam. De twijgen zijn fors, de knoppen groot en glanzend groen. De hangende trossen van geelgroene bloemen verschijnen nadat de bladeren zijn uitgekomen. Het is zeer goed bestand tegen de wind.
De Noorse esdoorn is veel verder naar het noorden verbreid. De handvormige bladeren zijn spits gelobd en aan beide zijden lichtgroen. In het najaar worden ze heldergeel. De twijgen zijn slanker dan bij de gewone esdoorn en de knoppen zijn roodachtig. De geel gekleurde bloemen staan in rechtopstaande, dichte trossen, die vóór het uitlopen van de bladeren verschijnen. Beide esdoorns kunnen zware bomen worden met een dichte kroon en kunnen een hoogte van 30 m bereiken.
Ze zijn matig schaduwverdragend; zowel de boom als zijn hout worden ook aangeduid als ahorn. De Spaanse aak is de enige esdoorn die van nature in Nederland inheems is. Hoewel hij tot een boom van 12 m hoogte kan uitgroeien, komt hij gewoonlijk als struik voor. Het blad is klein, donkergroen stomp handvormig gelobd. De tweeen meerjarige twijgen zijn vaak van vlakke kurklijsten voorzien.
Van de ca. 16 soorten die in Noord-Amerika voorkomen, is belangrijk de suiker-esdoorn (A. saccharum). Deze levert zowel suikerhoudend sap (maple syrup) als waardevol hout. De herfstkleuren van de Amerikaanse esdoorns zijn beroemd. In Nederland en België worden vaak aangeplant de zilver-esdoorn (A. saccharinum) die veel langs wegen en in straten en parken wordt aangetroffen, en A. negundo, die meestal als heester voorkomt.
