[Assoer schonk een broeder], koning van ASSYRIË (681-669 v.C.), ♱669 v.C. in Egypte; opvolger van Sanherib; vader van Sja-masj-sjoem-oekin van Babylonië en van AssoerbanipaI van Assyrië. Esarhaddon veroverde, na de moord op zijn vader, tijdens een machtsstrijd waarin hij zijn broers uitschakelde, de troon.
Hij resideerde in Ninive en had een paleis in Kalach. Esarhaddon brak met de politiek van Sanherib tegenover Babylon en begon met de herbouw van stad en tempel en met het herstel van de cultus van Mardoek. Hij vocht met succes tegen Chaldeeuwse stammen in Zuid-Babylonië en regelde de betrekkingen met Edom. In het noorden kwam het tot een vergelijk met de Skythen (bezegeld met een huwelijk), maar de Kimmeriërs waren moeilijk te overwinnen. Tijdens zijn Syrisch-Palestijnse veldtocht (677 v.C.) overwon hij Sidoon, de Filistijnse steden en versloeg hij Moab, Edom en Juda onder koning Manasse. Hij veroverde Egypte, na farao Tirhaka verslagen te hebben en nam Memfis in (671 v.C.).
Esarhaddon had tijdens zijn leven de opvolging geregeld en via gezworen eden door rijksgroten en vazallen laten bekrachtigen. De vrijwel gaaf bewaard gebleven tekst van een desbetreffend verdrag (ca. 700 regels) is een uniek politiek, religieus en litterair document.LITT. F.Schmidtke, Asarhaddons Staathalterschaft (1916); H.Hirschberg, Studiën zur Gesch. Esarhaddons (1932); W.von Soden, Herrscher im alten Orient (1954); R.Borger, Die Inschriften Asarhaddons (1956); D.J.Wiseman, The vassaltreaties of Esarhaddon (1958).
