v., gelijktijdig optreden van roodheid en schilfering van (bijna) de gehele huid.
Erytrodermie kan voorkomen in aansluiting aan bepaalde huidziekten (b.v. psoriasis), na het gebruik van bepaalde geneesmiddelen (b.v. goudpreparaten), en als symptoom van een inwendige ziekte (b.v. maligne reticulose). Soms blijft de oorzaak onbekend. Erytrodermie is een ernstige ziekte, die zeer chronisch kan verlopen. De behandeling moet in de eerste plaats gericht zijn op bestrijding van de oorzaak. Daarnaast kunnen corticosteroïden verlichting brengen en soms de duur van de ziekte aanmerkelijk bekorten. Het is dikwijls niet mogelijk om in de actieve fase de oorzaak van erytrodermie vast te stellen; de kenmerken hiervan ontwikkelen zich dan vaak pas als zij weer deels genezen is. Omdat bij erytrodermie nagenoeg de gehele huid betrokken is, zijn complicaties te verwachten in de zin van stoornissen in de huidfuncties, b.v. uitdroging van de patiënt, stoornissen in de temperatuurregeling, eiwitverlies.
