[➝Gr. soma, lichaam], o. (-somen), een celbestanddeel met het vermogen om zich óf op autonome wijze in het cytoplasma, óf in nauwe samenhang en synchroon met het chromosoom van de cel te repliceren.
(e) Het episoom is een relatief klein DNA-molecule, dat zich in twee vormen kan voordoen: als zelfstandige replicatie-eenheid of replicon (in deze gedaante is het ringvormig), of geïntegreerd in het chromosoom (in deze vorm is het lineair). Het aantal mogelijke integratieplaatsen is meestal beperkt. Campbell heeft in 1962 een episoommodel ontworpen dat sindsdien een klassieke betekenis heeft gekregen. Bekende episomen zijn de bacteriofaag λ en het F-episoom. In het geval van λ zijn de ‘attachment sites’ niet homoloog gebleken.
