[Gr., dageraad], in de Griekse mythologie personificatie van de dageraad, ‘rozevingerig’. Eoos is de dochter van de Titan Hyperioon, zuster van Helios en van Selènè.
Eoos schaakte uit liefde Tithonos, en verkreeg voor hem van Zeus de onsterfelijkheid. Daar zij niet tevens eeuwige jeugd voor hem had gevraagd, verschrompelde hij tot een krekel. Hun zoon was Memnoon; haar tranen over zijn dood voor Troje, door de hand van Achilleus, werden tot dauw. Vaak wordt Eoos afgebeeld op een vierof tweespan van gevleugelde paarden. Bij de Romeinen was haar naam Aurora.
