[Gr. en, in, thalpos, warmte], v., internationaal symbool H, een grootheid die de thermodynamische toestand van een systeem kenmerkt.
De enthalpie H wordt voor een systeem met een inwendige energie U, een druk P en een volume V, gedefinieerd door de formule H = U + P ⋅ V.
De enthalpie is een toestandsfunctie, d.w.z. als de enthalpie bekend is, als functie van zijn karakteristieke parameters (druk P en entropie S) dan kunnen alle andere toestandsgrootheden (absolute temperatuur T, volume V, enz.) worden bepaald. Zo geldt:
V = (∂H/∂P)s ; T = (∂H/∂P)p . Een belangrijke eigenschap is dat de verandering van de enthalpie gedurende een proces waarbij de druk constant blijft, gelijk is aan de toegevoerde warmte. Bij chemische reacties is de enthalpieverandering gelijk aan de reactiewarmte.
De enthalpieverandering ten gevolge van een temperatuurverandering bij constante druk is een maat voor de soortgelijke warmte bij constante druk:
Cp = (ΔQ/ΔT)p = (∂H/∂T)p Een van de eigenschappen van de enthalpie blijkt uit het zgn. smoorproces: door een buis met een tussenschot waarin een kleine opening is aangebracht, perst men een gas. Houdt men de druk zowel voor als achter de opening constant, dan is de enthalpie van het gas voor en na de opening gelijk. Processen waarbij de enthalpie constant blijft worden isenthalpisch genoemd.
