[Fr.], o., een stijlelement dat uitsluitend in poëzie voorkomt, nl. het overlopen van de zin uit de ene versregel in de volgende, zonder rustteken.
Een enjambement kan ook bij de overgang tussen twee strofen voorkomen. Niet zelden wordt het nadrukkelijk toegepast om een speciaal stijleffect te bereiken. Sinds de experimentele poëzie van de jaren vijftig wordt er in de Ned.-talige litteratuur met grotere vrijmoedigheid gebruik van gemaakt.
