v. (-nomen), kanker van het slijmvlies van de baarmoeder, corpus (uteri) carcinoom.
Endometriumcarcinoom komt vooral voor bij oudere vrouwen, deels in het climacterium, maar nog vaker in de menopauze. Veel patiënten met endometriumcarcinoom lijden aan min of meer uitgesproken vetzucht, soms bestaan hypertensie en suikerziekte. De aandoening openbaart zich meestal het eerst door bloedverlies. De diagnose wordt gesteld door microscopisch onderzoek van door curettage verkregen weefsel. Endometriumcarcinoom is adenocarcinoom. Bij vroegtijdige diagnose is de prognose niet ongunstig.
De behandeling bestaat meestal uit totale verwijdering van de inwendige geslachtsorganen, gevolgd door bestraling. Indien operatief ingrijpen te laat is (doordat al metastasen zijn opgetreden), kan soms nog een duidelijke teruggang van de tumorgroei bereikt worden door bestraling, zie cytostatica en hormoonpreparaten (zie progestagenen).
