[Gr. gameo, huwen], v., huwelijkspatroon waarbij men slechts binnen een bepaalde groep mag huwen (of, algemener, seksuele relaties mag onderhouden).
Endogamie heeft als functie de continuering van de groep. Die groep kan zijn: een dorp, een stam, een kaste, een stand, een ras. De endogamie is te onderscheiden van pseudo-endogamie: de neiging om te huwen met iemand van dezelfde achtergrond. Een exceptionele vorm van endogamie waren de huwelijken tussen broer en zuster in de heersende klassen van de Inka’s, de Hawaiianen en de oude Egyptenaren, zie exogamie.
