[Gr. empuos, etterend], o. (-emen), ophoping van etter in een bestaande holte van het lichaam.
Men kent empyeem van de galblaas, eileider (salpingitis), de borstholte (ook etterige pleurites genaamd), van het rotsbeen (matoiditis, middenoorontsteking), de kaakholte, de voorhoofdsholte (etterige, slecht drainerende ontsteking van een neusbijholte), enz. Bij ophoping van etter in de buikholte spreekt men van etterige buikvliesontsteking, want de buikholte is zo grillig van vorm en zo vervormbaar dat men hier niet van empyeem spreekt. Is de etterophoping gelokaliseerd onder een van de middenrifkoepels, dan spreekt men van een subfrenisch abces.
De noodzakelijke verwijdering van de etter geschiedt door het openen van de holte, hetzij door punctie, of het aanleggen van een drain, hetzij, zoals bij empyeem van de borstholte nodig kan zijn, door een opening te maken door het wegnemen van een stuk rib (ribresectie).
