[Gr. emfusèma, iets dat opgeblazen is], o. (-semen), de aanwezigheid van gas in weefsels.
Emfyseem betreft meestal lucht in weefsels. Wanneer bij verwonding van de longen of de luchtpijp lucht in het naburige weefsel doordringt, ontstaat onder de huid een vaak sterke, bij druk een knetterend geluid makende kleuren pijnloze zwelling (huidemfyseem). Door dezelfde oorzaken kan het ook komen tot emfyseem van het mediastinum. Ook aan de schedel komen dergelijke zwellingen voor, die dan van het oor of van een andere holte uitgaan. De meest voorkomende vormen van emfyseem is het longemfyseem. De ophoping van gassen afkomstig van ontstekingen is geen echt emfyseem (zie gangreen).
