Adam, Duits schilder, tekenaar en etser, *18.3.1578 Frankfort aan de Main, †11.12.1610 Rome. Elsheimer verbleef vanaf 1600 in Rome, na een verblijf in München (1598) en Venetië (1599).
Hij was in Italië zeer gezien en was bevriend met o.a. P. Bril en P.P. Rubens. In Duitsland had hij gewerkt onder invloed van de Frankenthaler school (G. van Coninxloo). In Italië leerde hij onder invloed van Annibale Carracci de nieuwe landschapsstijl, maar zijn stukken vertonen een eigen dichterlijke opvatting van de natuur, die van het ideale landschap, dat in zijn werk, en later in dat van C.
Lorrain, een hoogtepunt bereikte. Als figuurschilder liet Elsheimer zich o.a. door M.M. da Caravaggio en diens lichtbehandeling inspireren. Elsheimer schilderde meestal op koper. Zijn tekeningen en m.n. zijn gouaches vormen een belangrijk deel van zijn oeuvre. Elsheimer oefende, mede door de prenten die H. Goudt van zijn werken maakte, grote invloed uit op de Ned. landschapsschilderkunst van de 17e eeuw.
W. Hollar, H. Seghers en Rembrandt graveerden naar zijn werk.
LITT. H. Weizsacker, A. Elsheimer (2 dln. 1936-52); F. Bothe, A. Elsheimer (1939); W.
Drost, A. Elsheimer als Zeichner (1957); H. Möhle, Die Zeichn. A.Elsheimers (1966); H. Möhle, Die Zeichn. A. Elsheimers; das Werk des Meisters und der Problemkreis Elsheimer-Goudt (1967); K.
Andrews, A. Elsheimer (1971).
